Fotoğraf:Tuğba Kobal

“Zaman kolundaki saat değil…”

merhaba, ben elif.

Öncelikle sayfama hoş geldiniz. Ben, 1990 yılında İstanbul’da doğdum. Sonraki yıllarım Erzurum ve Ankara’da geçti. Gazi Üniversitesi Kimya Mühendisliği mezunuyum. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Kimya Mühendisliğinde yüksek lisansımı yaparken Erasmus programıyla Romanya’nın canım Timişoara ilinde 5 buçuk ayımı geçirdim. Ailem seyahati çok sever, kendi karavanımızla Türkiye’nin birkaç şehri hariç hepsini ve 17 adet ülkeyi gezdik. Bu yolların bana olan katkılarını ben size anlatamam ama ilk fotoğraf makinem belki anlatabilir…

Üniversitedeyken bir edebiyat dergisi kurduk, öykülerim ve fotoğraflarım Bambu’da, Kalem’de, Patika’da yer aldı. Üniversiteden mezun olunca bu deneyimimle Pegem Akademi’de 1 yıl redaktör olarak çalıştım. Gördüğünüz gibi kimya mühendisliğiyle yollarım erken ayrıldı.

2017 yılında, farklı bir sıfatla 7 yılımızı beraber geçirdiğimiz eşimle evlendik. 2018 yılından beri İzmir Aliağa’da yaşıyoruz.

2019 yılında bir mucize oldu. Eşimle kamp tatilindeyken bir petrol ofisinde hamile olduğumu öğrendim. 2020 yılının Mart ayında oğlumuz Demir doğdu. Minik elleri, minik burnu, mavi gözleri… Biliyor musunuz, zaman çabuk geçiyor.

Oğlum hayatıma girince onu bırakıp tam zamanlı bir işe gitmek istemediğimden emin oldum. İlk fotoğraf makinemin yanına yenisi geldi. Yolum Babies&Photographers’la kesişti. Ne istediğimi düşündüm. Oğlumla birlikte öğrendiğim bu yeni hayatı, başkalarında da görmek, yaşamak istedim. Yeni insanlar tanıdım, binlerce fotoğraf çektim. Eğitim aldım, denedim, beceremedim, bozdum, yeniden çektim, yeniden denedim ve deniyorum.

Sizinle de tanışmak, sizin ailenizi tanımak, hamileliğinizi dinlemek, doğum anınızı dinlemek, bebeğinizden sızlanırken sizi sakinleştirmek isterim. 

Belki bir sıcak kahve de içeriz.

Güzel haberlerinizi bekliyorum.

Sevgilerimle…

 


Dışa dönük,

Doğal,

Sade 

Neler yapıyorum?

2010 yılından beri bireysel fotoğraflarımı Flickr hesabımda paylaşıyorum.

Belirli aralıklarla yazdığım öykülerimi blog sayfamda paylaşıyorum. Kitap grubumla kitap okuyorum. Sanat filmlerini izlemeyi çok seviyorum.

Covid nedeniyle ara versek de kamp yapmaya devam ediyorum. Minimal olmaya çalışıyorum, “az kimyasallı” olmayı deniyorum. 

Nasıl fotoğraflar çekiyorum?

Doğal fotoğraflar çekmeyi, hikayenizi yakalamayı seviyorum. Klasik fotoğrafların eskide kaldığı günümüz dünyasında, çocuklarınızla oynadığınız, kardeşlerin birlikte güldüğü ve herkesin bir arada için olduğu anlarla ilgiliyim. 

Aliağa’daki evimde yenidoğan ve sade ara dönem fotoğrafları doğal ışıkla çektiğim bir stüdyom, aklımda ise gezip keşfettiğim, ışıklarına vurulduğum sayısız mekan var.   

Önümüzdeki yıllar boyunca gülümsemen için biraz sihir yapmayı çok isterim.

 

Uğradığınız için çok teşekkürler!

İletişime geçmek için lütfen tıklayın!

İyi insanlarla olmayı seviyorum.

Bence dünyanın buna ihtiyacı var.